49η
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Μπαίνουμε μπροστά καθορίζοντας μόνοι το μέλλον μας.
Κοιτάμε τους αγωνιστές της επτάχρονης δικτατορίας στα μάτια.
Τιμάμε
την 49η επέτειο από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείο, του Νοέμβρη
του 1973. Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση έξω από το Πανεπιστήμιο από την πλευρά
του ΕΠΑΛ (οδός Μιχάλων) στις 17 Νοεμβρίου 2022 στις 17:30.
Οι
αγώνες χιλιάδων εργαζόμενων, νέων, γυναικών στις εξορίες και στις φυλακές, την
περίοδο της φασιστικής, αμερικανοΝΑΤΟικής, απριλιανής δικτατορίας, φωτίζουν το
δρόμο μας για το αύριο. Γίνονται έμπνευση για τους δικούς μας μεγάλους αγώνες
και μάχες που έχουμε μπροστά μας. Δεν συμβιβαζόμαστε με ψίχουλα. Δεν δεχόμαστε
να πληρώνουμε λογαριασμούς ρεύματος ίσους με δυο μηνιάτικα για τις πράσινες
μπίζνες τους. Δεν δεχόμαστε να πληρώνουμε τις κρίσεις τους, την ανάπτυξή τους,
τους πολέμους τους.
Η σημερινή κατάσταση δεν
είναι για όλους η ίδια. Οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο
βρίσκονται διαρκώς σε χειρότερη θέση, ενώ το μέλλον τους προδιαγράφεται ζοφερό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προετοιμάζει το έδαφος για ακόμα πιο δύσκολα, μιλώντας για
βαρυχειμωνιά. Οι εφοπλιστές εκμεταλλεύονται τον πόλεμο για να βγάζουν εκ€, δεν
πληρώνουν φόρους, έχουν δεκάδες φοροαπαλλαγές κλπ. Οι ενεργειακοί κολοσσοί και
οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που τους «μπουκώνουν» με ζεστό χρήμα από τις
δικές μας τσέπες, τι χειμώνα θα έχουν;
Το
«Πολυτεχνείο» μας καλεί να διαδηλώσουμε ανυπότακτα, ενάντια στον πόλεμο και τις
ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Ουκρανία, απέναντι στα μπλοκ του θανάτου
ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ρωσίας, που δολοφονούν αμάχους, σπέρνουν προσφυγιά και σκορπούν
φτώχεια και πείνα σε πολλές γωνιές του πλανήτη.
Οι
εκατοντάδες απεργοί της 9ης Νοεμβρίου στη Χίο, αλλά και οι χιλιάδες
σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι μαζικοί και δυναμικοί αγώνες για να μην μετατραπεί η
Χίος και το Αιγαίο σε αποθήκη ξεριζωμένων από τους πολέμους τους, οι αγώνες μας
για σύγχρονη υψηλού επιπέδου υγεία, δείχνουν τις μεγάλες δυνατότητες που
υπάρχουν για να αναπτυχθούν, πολύ μαζικότεροι αγώνες. Ενάντια στο κύμα ακρίβειας που
πνίγει το λαϊκό εισόδημα, για αυξήσεις στους μισθούς, ζωή και δουλειά με
δικαιώματα. Αγώνες που μπορεί να τους τρομάξουν, να τους καθυστερήσουν, να
έχουν και κάποιο αποτέλεσμα.
Ø Σε συνθήκες όξυνσης του
ιμπεριαλιστικού πολέμου με κίνδυνο γενίκευσής του και εν μέσω πυρηνικών απειλών...
Ø Σε συνθήκες που ελλοχεύει ο κίνδυνος
θερμών επεισοδίων στο Αιγαίο, με το ΝΑΤΟ σε ρόλο «Ποντίου Πιλάτου» που δεν
αναγνωρίζει σύνορα, δίνοντας αέρα στις διεκδικήσεις της Τουρκικής άρχουσας
τάξης…
Ø Σε συνθήκες πιο άμεσης εμπλοκής της
Ελλάδας στον πόλεμο, με οδυνηρές επιπτώσεις και νέους κινδύνους για τον λαό…
Ø Σε συνθήκες που η ακρίβεια τσακίζει το
εισόδημα, που η ενεργειακή φτώχεια διαλύει τα νοικοκυριά και κάθε μήνα τα
βυθίζει όλο και περισσότερο σε νέα χρέη…
Ø Σε συνθήκες που μεγαλώνει η ρευστότητα
στο πολιτικό σύστημα, που οι συγκρούσεις ανάμεσα σε επιχειρηματικά μπλοκ και
διάφορους πολιτικούς «διαχειριστές» και σωτήρες, δείχνουν ότι δεν είναι
παντοδύναμοι…
Σε αυτές τις συνθήκες, που αναβλύζει
από παντού η σαπίλα του συστήματός τους, με νοσηρά και σοκαριστικά φαινόμενα
των τελευταίων μηνών με βιασμούς, ξυλοδαρμούς, δολοφονίες..., που η κυβέρνηση
καλεί τους εργαζόμενους να «προσαρμοστούν» στην αθλιότητα και ανταγωνίζεται με
τον ΣΥΡΙΖΑ για τα ψίχουλα, με κριτήριο πάντα τις «δημοσιονομικές αντοχές» και
μας βάζουν όλο και βαθύτερα στον πόλεμο.
Εμείς
δεν συμβιβαζόμαστε! Απαιτούμε την απεμπλοκή της χώρας μας από τον πόλεμο που
εξελίσσεται αμείωτα με εξάρσεις και υφέσεις. Απαιτούμε μισθούς και δικαιώματα
στο ύψος των αναγκών.
Τα απίστευτα επιστημονικά και τεχνολογικά
επιτεύγματα αντί να καλυτερεύουν τη ζωή μας, την πάνε ακόμα πιο πίσω. Το
σύστημά τους δεν έχει να μας δώσει τίποτα άλλο, δεν γιατρεύεται, μόνο
χειροτερεύει, προσφέροντας απλόχερα πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.
Απαιτούμε:
ü
Να
σταματήσει η παροχή «γη και ύδωρ» στους εκμεταλλευτές μας και στις πολεμικές
μηχανές τους, που μετατρέπουν τις υποδομές της χώρας, τα λιμάνια και τα
αεροδρόμια σε “ορμητήρια πολέμου” αλλά και πιθανούς “στόχους”.
ü
Να
καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις.
ü
Να
ξηλωθούν οι βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας.
ü
Να
μη εγκατασταθούν πυρηνικά στον Άραξο, στη Σούδα και οπουδήποτε αλλού στην
Ελλάδα.
Απέναντι
σ’ αυτή την πολιτική μοναδική διέξοδος
είναι ο συνεχής, συνεπής, οργανωμένος και διεκδικητικός αγώνας των εργαζομένων,
ο αγώνας αντίστασης και αντεπίθεσης, σε κλάδους και χώρους δουλειάς στο Δημόσιο
και ιδιωτικό τομέα. Είναι ο αγώνας που θα στοχεύει στο κέντρο τον ταξικό μας αντίπαλο,
τους επιχειρηματικούς ομίλους, που για τα κέρδη τους ματώνουν τους λαούς μαζί
με το πολιτικό προσωπικό τους. Δεν αναμένουμε για σωτήρες, παίρνουμε θέση
μάχης, εμείς θα δώσουμε τη λύση.
Έτσι
τιμάμε εμείς τους νεκρούς της αντιδικτατορικής πάλης και τους αγώνες τους.