Απεργία 6 Απρίλη 2022: Ομιλία Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου

 Απεργία 6 Απρίλη 2022

Ομιλία Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου

Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους στον ιδιωτικό τομέα που έκαναν το βήμα να απεργήσουν σήμερα. Ιδιαίτερα χαιρετίζουμε εκείνους που έκαναν το βήμα να απεργήσουν πρώτη φορά. Τους καλωσορίζουμε στον αγώνα με υψωμένη γροθιά και με χαμόγελο. Το βήμα που κάνουν σήμερα σ’ αυτές τις συνθήκες θα είναι καθοριστικό για τα επόμενα που θα ακουλουθήσουν, που πρέπει να ακολουθήσουν.

Χαιρετίζουμε τους οικοδόμους που με τους αγώνες του κλάδου τους και με μπροστάρη την Ομοσπονδία τους φαίνεται ότι θετικές εξελίξεις θα έχουν το επόμενο διάστημα μιας και οι κατασκευαστικές εταιρίες αναγκάζονται να συμφωνήσουν έως και 38% αυξήσεις στα μεροκάματα, επαναφορά των τριετιών και άλλα. Η θέση τους είναι στο πλάι της Ομοσπονδίας και να αναλάβουν την υπόθεση της οργάνωσης των αγώνων και στο νησί.

Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους στις ιχθυοκαλλιέργειες που παρά τις απειλές, τις πιέσεις και τις αλχημείες που σκαρφίζεται η εταιρία πίσω από την πλάτη τους, δίνουν το παρόν και στη σημερινή συγκέντρωση, συνέχεια των απεργιών του καλοκαιριού, που είχαν συμμετέχει μαζικά. Θα είμαστε και πάλι δίπλα τους όποτε αποφασίσουν ότι είναι η ώρα να γίνει και το επόμενο βήμα για την ανάκτηση των εργασιακών δικαιωμάτων που παραδόθηκαν πριν από χρόνια, χωρίς βέβαια κανένα αντίκρισμα για τους εργαζόμενους. Αντίθετα από τότε μόνο υποσχέσεις, ενώ μάλιστα πριν από μερικές μέρες είδαν έναν παλιό γνώριμό τους που παρουσιάστηκε και από τοπικά ΜΜΕ ως αυτοδημιούργητος, μεγάλος και τρανός επενδυτής τώρα του real estate, αλλά και άνθρωπο με ευαισθησίες εξ ού και το συγγραφικό του έργο. Είναι πραγματικά εξοργιστικό όταν σ’ αυτή την εταιρία έχουμε μετρήσει δεκάδες εργατικά ατυχήματα και συνολικά τουλάχιστον 4 νεκρούς εργάτες και ο ένας εξ αυτών στο νησί μας.

Χαιρετίζουμε επίσης τους εργαζόμενους στη Mediterra, θυγατρική και στολίδι της ΕΜΧ, όπως την αποκαλούν, με τα εκατομμύρια κέρδη τα τελευταία χρόνια, αλλά με τους εργαζόμενους να εργαζόνται κάτω από δύσκολες συνθήκες και με ψίχουλα.

Το Σωματείο μας το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε σε δεκάδες εργασιακούς χώρους στο νησί μας. Βρεθήκαμε δίπλα σε εκατοντάδες εργαζόμενους μέσα από τις περιοδείες μας. Ακούσαμε την αγωνία τους για τις εξελίξεις, για την ακρίβεια, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επιπτώσεις του που φορτώνονται στις πλάτες μας. Αλλά ακούσαμε και τον προβληματισμό τους για το τι θα συμβεί αν απεργήσουν. Δεν βρήκαμε κανέναν εργαζόμενο να πει ότι δεν υπάρχει λόγος για απεργία. Αλλά αντίθετα ήρθαμε αντιμέτωποι με το φόβο για τυχόν συμμετοχή τους. Φόβο για το συνταγματικά υποτίθεται κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας.

Έχουμε πολλά παραδείγματα που οι εργαζόμενοι έκαναν το φόβο τους δύναμη. Μετέτρεψαν τον αγώνα τους και την απεργία σε πραγματικό όπλο και έκαναν τους μεγαλοεργοδότες και την κυβέρνηση να φοβούνται. Είναι το παράδειγμα το δικό μας με την φυλακή προσφύγων και μεταναστών που δεν κατάφεραν εδώ και δυο χρόνια να τη φτιάξουν, παρά τα ΜΑΤ, παρά την τρομοκρατία με τα δικαστήρια, παρά την προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων, παρά την προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικού αυτοματισμού.

Είναι το παράδειγμα των εργαζομένων στην e-food  που μέσα σε δυο μέρες γονάτισαν μια πολυεθνική και την ανάγκασαν να υπογράψει συλλογικές συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Είναι οι εργαζόμενοι στην COSCO που έδωσαν παλικαρίσια μάχη για να μην πάει χαμένηο το αίμα του συναδέλφου τους, καταφέρνοντας να τα βάλουν με όλους (κυβέρνηση, δικαστήρια, λιμενικό, δυνάμεις καταστολής, εφοπλιστές και κυρίως με τον παγκόσμιο Κινέζικο κολοσσό που σ’ όλο τον κόσμο δεν έχει ικανοποιήσει μισό αίτημα εργαζομένων). Στην Ελλάδα όμως νίκησαν.

Είναι οι εργαζόμενοι στα πετρέλαια στην Καβάλα, που αυτό που ήθελαν ήταν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους και η εταιρία απάντησε με ΜΑΤ και απολύσεις.

Είναι οι εργαζόμενοι στα λιπάσματα Καβάλας που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και μήνες. Αντίστοιχα οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Βαρβαρέσος στη Νάουσα. Και τόσοι άλλοι χώροι σε όλη την Ελλάδα.

Είναι βέβαια οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και δυο χρόνια. Από τότε δηλαδή που τους ανακοίνωσαν ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι κλείσουν το εργοστάσιο να απολύσουν τους εργαζόμενους και να το πουλήσουν απαλλαγμένο από τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ένα εργοστάσιο που σήμερα φτιάχνει σιδηρονικέλιο που η τιμή του βρίσκεται στα ύψη. Που φτιάχνει μπαταρίες και στην εποχή της εναλλακτικής ενέργειας θα μπορούσε να είναι κερδοφόρο και να προσφέρει στην οικονομία.

Η σημερινή απεργία είναι μάχη επιβίωσης. Τα περί «πολεμικής οικονομίας» και αντίστοιχα ο έκτακτος προϋπολογισμός που ετοιμάζει η κυβέρνηση, η νέα αντιλαϊκή ατζέντα και οι αντεργατικές παρεμβάσεις της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς προϊδεάζουν για τα χειρότερα σε αυτά που ήδη ζούμε: Ο μισθός που εξανεμίζεται τις πρώτες μέρες κάθε μήνα, οι προϋπολογισμοί για τα σχολεία που δεν φτάνουν ούτε για το ρεύμα, τα νοσοκομεία βρίσκονται σε διαρκή «πρέσα», με την πανδημία να είναι εδώ.

Το επόμενο διάστημα, που θα φανούν ακόμα πιο έντονα τα αποτελέσματα της ακρίβειας σε ρεύμα, καύσιμα και είδη λαϊκής κατανάλωσης που τσακίζουν τον λαό, χρειάζεται να ενταθεί η αλληλεγγύη, με οργανωτές τα Σωματεία, για να μην υπάρχει κανένας μεροκαματιάρης που θα βρεθεί στο σκοτάδι λόγω των απλήρωτων λογαριασμών, για να μη λείψουν έστω τα βασικά από το τραπέζι της λαϊκής οικογένειας.

Κυρίως, για να ενταθεί η οργάνωση της πάλης «από τα κάτω», να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις για να μην πληρώσει ο λαός τα σπασμένα του πολέμου και της ακρίβειας, έχοντας συνείδηση ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες», ότι ο ίδιος θα σώσει τον εαυτό του με την αλληλεγγύη, τον αγώνα, την αντίσταση, την πάλη στην κατεύθυνση της ανατροπής.

Να δοθεί η μάχη των Σωματείων και στο νησί μας, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας πιο αποφασιστικά. Περιλαμβάνει από τη μία διεκδικήσεις για αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα και από την άλλη μια σειρά από προβλέψεις που αμφισβητούν τους αντεργατικούς νόμους των τελευταίων ετών.

Προσανατολίζουμε τη συζήτηση όχι εκεί που θέλουν η κυβέρνηση, η εργοδοσία και τα συνδικαλιστικά τους στηρίγματα, στο «πόσα αντέχει να χάσει ο εργαζόμενος», αλλά για να δοθεί επιθετική, αγωνιστική διέξοδος στο «δεν πάει άλλο».

Μέσα από την πάλη για αυξήσεις στους μισθούς, για κατοχύρωση σύγχρονων δικαιωμάτων θα δυναμώσει η αναμέτρηση με μια πολιτική που «δεν αντέχει» τα ουσιαστικά μέτρα προστασίας του λαϊκού εισοδήματος, ακριβώς επειδή έχει σε πρώτο πλάνο την προστασία της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο αγώνας αυτός δίνεται σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, όπως στους Οικοδόμους, στο λιμάνι της COSCO, στον Τουρισμό - Επισιτισμό, στα Τρόφιμα κ.α., δείχνοντας τον δρόμο.

Χρειάζεται και από τη σημερινή συγκέντρωση μας να αναδείξουμε το ζήτημα των αγοραπωλησιών τοπικών s/m. Οι εργαζόμενοι στα s/m όλα αυτά τα χρόνια είναι από εκείνους που έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο σφυροκόπημα στα δικαιώματά και στο εισόδημά τους, ενώ ο κλάδος τους έχει μετρήσει εκατομμύρια κέρδη για τα αφεντικά όλα αυτά τα χρόνια. Το Σωματείο μας δηλώνει παρόν και καλεί τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση. Να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη. Επικαλούμαστε την εμπειρία τους ειδικά για τα s/m ΧΑΡΑ ότι η εργοδοσία έχει δείξει δείγματα γραφής τα προηγούμενα χρόνια, όταν για να επιβάλλει τις ατομικές συμβάσεις δεν δίστασε να απολύσει εργαζόμενους ακόμα και παραμονή πρωτοχρονιάς. Δεν δίστασε να απειλήσει, να τρομοκρατήσει και πιέσει ψυχολογικά τους εργαζόμενους για να δεχτούν τις ατομικές συμβάσεις. Δεν δίστασε να πληρώνει με κουπόνια όχι μόνο τους εργαζόμενους του s/m αλλά και  τους προμηθευτές του, οι οποίοι τα μετακυλούσαν στους δικούς τους εργαζόμενους. Έτσι γίνονται όμως τα 8 καταστήματα για τα οποία περηφανεύονται οι ιδιοκτήτες. Έτσι γίνονται τα σχεδόν 15εκ€ τζίρο το 2019 και ακόμα περισσότερα την περίοδο της πανδημίας και των lockdown δεν γίνονται αν δεν ξεζουμίσεις τους εργαζόμενους. Προειδοποιούμε τους συναδέλφους σε κάθε κατάστημα, να μην υπογράψουν καμία σύμβαση. Να έρθουν σε επαφή με το Σωματείο μας. Να μην μείνουμε μόνο στη μεταφορά δικαιωμάτων από τον έναν ιδιοκτήτη στον άλλον. Να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σε αντίστοιχη μοίρα είναι και οι συνταξιούχοι. Πως αλήθεια να τα βγάλουν πέρα οι το ένα εκατομμύριο συνταξιούχοι που παίρνουν κάτω από 12000€/χρόνο;  Για χρόνια πλήρωναν τις συντάξεις τους που τελικά τους τις πετσοκόβουν. Συμπαραστεκόμαστε στις διεκδικήσεις τους για : αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις και απόδοση δώρων, αναδρομικών και του 0,5% του ΑΕΠ.

άμεση έκδοση των συντάξεων, να σταματήσει η κοροϊδία με τα λογισμικά και τις ιδιωτικές εταιρείες που τα διαχειρίζονται, να σταματήσουν οι περικοπές στα εφάπαξ. 

·        Να αποδοθεί σε όλους τους συνταξιούχους η 13η και 14η σύνταξη, με αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, με ταυτόχρονη μείωση των τιμών στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης.

·        Να μας αποδοθούν τα αναδρομικά για τις κύριες, επικουρικές συντάξεις και για την 13η και 14η σύνταξη αφορολόγητα αφού αυτά αποδίδονται μετά από χρόνια άτοκα.

Τέλος δεν φτάνει στις κυβερνήσεις που έχουν βάλει χέρι στις συντάξεις, φαίνεται ότι καλοβλέπει τα χρήματα που δίνουν οι συνταξιούχοι για να ενισχύουν τα Σωματεία τους, με αποτέλεσμα να μην έχουν αποδοθεί οι εισφορές από το 2018, τα Σωματεία να μην μπορούν να λειτουργήσουν, να μένουν απλήρωτοι εργαζόμενοι.

 

Το Σωματείο μας μαζί με εκατοντάδες Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα σε όλη την Ελλάδα διεκδικούμε:

- Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις ΣΣΕ και τους μισθούς.

- Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού. Τα Συνδικάτα προτείνουν ο κατώτερος μεικτός μισθός να διαμορφωθεί στα 825 ευρώ, με κριτήριο την ανάγκη να αναπληρωθεί ένα μέρος των μεγάλων απωλειών του εργατικού εισοδήματος.

- Γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

- Επαναφορά κατακτήσεων όπως οι τριετίες, η αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών κ.ά.

- Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.

- Κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.

Ειδικά για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, οι διεκδικήσεις μας εστιάζουν σε:

- Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφής (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυσης κ.ο.κ.

- Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

- Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.

- Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου.

- Κατάργηση της Ρήτρας Αναπροσαρμογής και του χαρατσιού επιδότησης των ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ).

- Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.

-- Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.

- Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%. Δωρεάν μετακινήσεις για μαθητές, φοιτητές, ανέργους, ΑμεΑ και συνταξιούχους.

- Επιδότηση ενοικίου για εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.

- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.

- Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες.

- Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.

- Διαγραφή χρεών σε τράπεζες και εφορία.

- Όχι στις απολύσεις. Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στην Τοπική Διοίκηση και στους τομείς Πολιτικής Προστασίας.